Interactionele Vormgeving

Interactionele Vormgeving (I.V.) is een vorm van integratieve psychotherapie die vertrekt vanuit een integrale en eclectische visie. Verschillende therapeutische stromingen interageren met elkaar, zonder hun eigenheid te verliezen, tot een nieuw werkmodel. De therapeut neem diverse perspectieven in. We gebruiken verschillende theoretische kaders, nl. de vier kwadranten van Ken Wilber, de I.V.-interactiedriehoek, het hypothesemodel, verschillende lagen van de diepte, enz.

I.V. heeft haar wortels in de humanistische psychologie (persoonsgericht en experiëntiële benadering) en de systeemtheorie en wordt gevoed door o.a. de Jungiaanse Analytische psychologie, de Cognitieve Gedragstherapie, de Gestalttherapie, de Psychosynthese, Lichaamsgerichte Therapievormen, Neuro-linguïstisch programmeren (NLP) en de Contextuele benadering.

Iedere mens is uniek en gaat in interactie met en geeft vorm aan zijn omgeving, de andere en zichzelf. De therapeutische begeleiding past zich daarom aan aan iedere cliënt.
Afhankelijk van de hulpvraag kiest de therapeut, in overleg met de cliënt, welke interventie hij inzet om het doel van de cliënt te bereiken.

De respectvolle therapeutische samenwerkingsrelatie is de basis van de Interactionele Vormgeving. Het maakt het mogelijk om het de beleving, de betekenisgeving en het gedrag van de cliënt te exploreren en in beweging te brengen.